Kota Kinabalu (KK) is de hoofdstad van de deelstaat Sabah, wat samen met Sarawak Maleisisch Borneo vormt. Nu valt deze stad in de verste verte niet te vergelijken met Hong Kong en Singapore, maar toch kreeg het stadse proporties toen de taxichauffeur vanavond tegen me zei dat hij het een ‘big city’ vond om even later in een rij van vijf auto’s melding te maken van een ’traffic jam’.
Ik vroeg hem of hij weleens in Singapore was geweest, maar dat was hij nog nooit. Ook Kuching, de hoofdstad van Sarawak was voor nog hem onbekend. Voor de mensen hier is KK een havenstad met hotels en een vliegveld waar straks zelfs een 747 zou kunnen landen. Een stad met gezondheidszorg en een universiteit. Als je uit een dorpje van een paar zielen in het oerwoud komt, is dat zeker groot.
Dat vliegveld is trouwens wel een geschenk voor deze stad, AirAsia en MASwings droppen hier elke dag een paar honderd man, die toch ergens moeten eten en slapen. Aan het strand wordt op dit moment aan een nieuwe promenade getimmerd met daarboven hotels.
Voor de kust van KK liggen een aantal mooie eilandjes, die onbewoond zijn, maar wel prachtig kan worden gedoken en gesnorkeld. Nu heb ik me tot dat laatste beperkt, maar het was inderdaad mooi. ’s Morgens opgestapt in de haven, naar twee duikplaatsen gevaren, geluncht en weer gedoken. Zo word je als toerist voor 39 euro de hele dag vermaakt. Dat is overigens vreselijk veel geld hier.
De beklimming van Mount Kinabalu is in de laatste jaren ook behoorlijk aan inflatie onderhevig. Kostte het voorheen 35 euro incl. overnachting in een hotel onderweg, inmiddels kost precies hetzelfde arrangement 235 euro. Het hotel is eigendom van een ondernemer in Singapore en voor locals is het nu onmogelijk geworden de berg nog te beklimmen. Toeristen willen toch wel en betalen. De winst vloeit direct terug naar die mooie torens in Singapore, waar de meeste inwoners van Sabah nooit zullen komen.
In Singapore wisten de hoge heren de zaken goed te verdelen onder familie en vrienden, ook hier snappen ze dit trucje. Een local vertelde me vandaag dat van elke ringgit die er wordt beloofd, 90 procent elders blijft plakken. Overigens spreekt de overheid hier van propaganda door de oppositie, zoals te lezen in dit krantenstukje van vandaag. 
De oppositie en de leidende partijen regeren hier overigens per toerbeurt, als ik de Australische instructeur moet geloven, zijn Maleisische collega leek geschokt en twijfelde hevig aan deze constatering. Ten opzichte van andere buurlanden, loopt Maleisië, na Singapore, voorop.
Omdat ik te laat was met het boeken van een vlucht naar Mulu, het mooiste natuurpark van dit eiland, de landing is letterlijk midden in het oerwoud (17 euro als je vroeg boekt), laat ik me ook morgen nog even een dag vermaken met een rafting tour, voorafgegaan met een ritje over de enige spoorlijn hier.
1 December vlieg ik naar Kuching waar ik me voor drie nachten in Pullman vestig. Een serieus reisblog moet zich zo breed als mogelijk op het aanbod oriënteren en dat gaat hier prima met een leuke aanbieding via Agoda.
Goed geregeld!!! Zit hier stikjaloers te zijn ;). Wel leuk om je vanochtend helemaal live te horen via skype! Lachen, als je terug denkt aan die tijd toen je nog bij toerbeurt moest praten omdat de lijn anders wegviel.. En nu met skype op je mobiel..
Wens je een fijne avond, doe voorzichtig met het raften morgen en spreek je weer snel! Liefs gertie
Echt te gek Fati! Ik zie overigens dat het reizen jou ook heeft aangezet tot het ontwikkelen van een type Griet Titulaer baardje 🙂 Nu nog de lange manen erbij en ik nodig je van harte uit om samen met mij in een busje de uithoeken van deze wereld te ontdekken!